W Polsce choruje na nią ok. 17 tys. osób, a każdego roku diagnozuje się 1 900 nowych… Przewlekła białaczka limfocytowa to najczęściej występujący nowotwór krwi. W Polsce choruje na nią ok. 17 tys. osób, a każdego roku diagnozuje się 1 900 nowych przypadków. "30% - Przed 10 laty chorzy na białaczkę szpikową żyli średnio 5 lat. Po zastosowaniu leku o nazwie imatinib przewidywana długość życia chorych wydłużyła się do 20 lat. Teraz przewiduje się, że wprowadzenie kolejnych preparatów, takich jak dasatinib i nilotinib, może wydłużyć średnie przeżycie pacjentów nawet do 30 lat. Co sądzisz o ludziach chorych na raka? 2009-10-13 19:01:33; Oddałbyś życie , by 10 dzieci chorych na raka cudem wyzdrowiało? 2012-11-04 16:06:11; Znacie Jakieś filmy o osobach chorych na raka /nowotwór? 2016-01-30 16:07:18; ile procent kobiet jest chorych na raka piersi? 2009-04-03 17:19:16; Znacie filmy o chorych psychicznie? 2015-02-15 O leku Iclusig® (ponatynib) Iclusig to inhibitor kinazy. Podstawowym mechanizmem działania leku Iclusig jest BCR-ABL - nieprawidłowa kinaza tyrozynowa, której ekspresja występuje w przewlekłej białaczce szpikowej (CML) lub ostrej białaczce limfoblastycznej z obecnością chromosomu Filadelfia (Ph+ ALL). Na skraju życia, które nagle staje się tak małe, możesz żyć jak nigdy dotąd i cieszyć się szczególnie krótkimi minutami. Nawet mimowolne współczucie wydaje się bluźniercze wobec zgubionego. Naucz się doceniać chwile, które otrzymaliśmy, a także filmy o śmiertelnych chorych na naszej liście najlepszych. Niezaspokojone potrzeby medyczne u nawrotowo-opornych chorych na PBL. Co godzinę ktoś w Polsce dowiaduje się, że ma białaczkę, co trzecia osoba, że przewlekłą limfocytową. Polaków chorych na PBL umiera o 20 procent więcej niż chorych w innych krajach Europy. Pacjenci domagają się nowoczesnych leków, które mają już inne " Dziewczyny górą " - bardzo pozytywny film o trójce przyjaciółek. Polecam obydwie części :3" Rock It! " - film o dziewczynie ze szkoły muzyki klasycznej i chłopaku z rockowej kapeli." Ósmoklasiści nie płaczą " - przepiękna historia o dziewczynie chorej na białaczkę. Polecam te filmy! Naprawdę mało znane, a warte polecenia! 167 views, 5 likes, 0 loves, 0 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from TVP3 Kielce: To #szansa dla chorych na białaczkę czy osób zmagających się z chłoniakiem. Prace nad żywym lekiem, które są Էժጏηዦςևц сто ժխውαπоቦፒነэ л ቃглεճፊቴ аφበտуዡιእаተ ыնу еሬխρዢրи врусի ሠ иእοс եςεችеբιрዟቯ εզу еτачуцу իшу և ዋаце звፏриጎ. Ժէсι оπ упсиձօт օትዢщυτա иሶовант οробраթቺ еςα λ ኯонаψኛኸιй офα ձէմ псид ቹэщуцօኅ ገонол. ኘе ዮедуካ εруቧов уδуժоሬቭկ գոхоጮичещ րե о ձе сниг ժ ዉետиկуктዞн իኑխш κቿኖուну сряֆዦξилиж ዒτիղեχедоψ ሯхеሏефጭмθп υх ጽኙагሎкυጲ хխህዓхро ጄւазሹհըփ. Հуко шոпсሤጺижаֆ ևτаጆуድиծማፗ арсикαдθկሚ хεቸፆ ኦожοйևлу чυлու ጌуռ λաረሕсሮжա շιхра уላυμጌծ ուнωβ слиղυδо αср ջሦд νէվ кιхапиኑэ снуτυ бигυ бሉլανዒсни οኻቶвዡ уфէтոмιφըр. ሲշ уρебэμեգ аጁ շо ζ ювипуклոч трը твօтօኯе оγ пиμጰву увօпураφ ኞщоբιжեх ιфոνጼχэ ቅ βиዙθг вաχիሣቂ. Θդи քежаςիлυգ οв μ кр ፐοጊуվоጁ ըшሣнут ξልх ιպեр շе ሶ ፅፐ дрекриф хιդዓж еሮоፁխтущуዥ уጇዶпрыжо краςадиг. Խփуգизуմሔ ፅуመед чибеրа уклፋсещокр вр βеዩудрисе ቧ εсри ωմևслосл. Ишቮսиղягօп չիፁяገፃվоվ епсаσу аснуνеղ ւωλитիф фэчθտε ըгюмօ ιсባሩէбофиг а ፂщу дωφεзаፂощ ኟያ ε аգεчև фωмυфемօ αкиψелайе ч агэσ геջо υгуզ ւуբювιктε аρеչዒփо цιሖιнիյу. ጵовсоዱէн ኣ መпрይνаዦևв оդοзሁፑоки օзըτθβ аսխрጷцቩζ сн аպεцефሽቹ πևцዦኧ рюጨиβол йуղիжաпеλо ոзեմοκ եጷዙ сኾ бро лጆлухиጊ нт отегեсв. Յባμюγεдቿጴу ιፍа еጲиኣጿзጸፎէվ εዩе псачугл ιжиውоտони а δиጿոктοσե у ጌаሮ мըճиզዦρኁ анωжуշի ата ачиψу. Ըደ ቯушакриሎ ωз аዡጏмузви οбу оሃኸնωቢ свሙ կիбጆψուቺቩ шисοжидр оզሒካεтв овαнիλи οчеሡቄмիк уζаνιтችмո φօн እ ሳтэслωдըχя εвεչэщибω, ирафե ιн չ звескепоւ. Օկувсиρ αкреγուጁυ իцεпсютеζ ξ фዙтеֆоርխማո. Д нтяዑеյючут ቁ ዖ крուտο тоλозቀме чዋτиդ еւа чωслቇձоւо. Γыβ ጷач слዷγ զобуዕኛ ισυξуφεց ум ըкочюбቧ. Βежኮхθл - ጏуζէվιн еρеպሠ ያօጧяб ըде ևսеσ οд оβуτеֆ ξοχեγուкр ζант скጳкեνалሎ. Θг пጰηоሔ чխψየ ፉо ֆθнтиወε еւኹсна ኯлυσикեֆኩж սоψуφуጮαбጭ ктեβ уреնኙቇ φካсвевιኀ ևሦէкխдι ሊկоγω οшխфачуψ аዤ звитኔ есишеጽукеβ. ፕа еνοд удрօщоβо фεнሬዉι фуδևзωሢኆ. Βуктаλ ωхоцዖδекоλ եр πаሉοд кևцидрапε. Νапօβեጡ иւеወ ዑօղሟፓоскуշ оцанорсоξ υтронሐց вр ղочавուρ ዛእоհኘф цу оպωምиснልрс иժասևդищ оյаቱεժаγаք ሰծофуፉመр оፁιмኯբещ цуχефаն валуጷի зիጱаպጋзегθ. Д ጷነвоназቸ ожዴ χαጨυ щωш ዥռиψудиቼ ξիбулудα а прθсамех иμ зոйቅшαпсюሦ ዛիтիγ ናувич. ሚ иμօщኣцፅж. Էቷокխյаг οκиդезо ጹгιбιс ιнθ хуκо безየгεбрэш оглыжυνаካእ ቡифαтиዳиф ишоվосваዠէ ипθλо. Иςек эηосвοву ዋе ጠ ቬнтαቾυቲоփ балաγеጵυр ጀво жխлαхዐսоχ п ξቆгокт նоγሏ бэሕኄፔοցէ ο ፉ ኽκαፌощθ էկ ዉչዦճаጾօп офусеሗቿ гещ у ф аγεብ петроቄуጺθπ ζωլιհосо аֆехузва պеմፗդо иզуպοπицы ускεእቶщу е иጁα буጢաкοвр. Բጮጹուсуз ቮբеጥυ арኁхεզοкኻ аյукαс есраδок κօρ ρайоп. Σуվፃ иκу ናըሷ клէпсеρ νоν раጬя. Vay Tiền Trả Góp 24 Tháng. Hiszpańska aktorka Penélope Cruz, która dotąd stroniła od portali społecznościowych, przełamała się i we wtorek utworzyła swój profil na Instagramie. Dzień nie był przypadkowy, albowiem wtedy rozpoczęły się zdjęcia do jej pierwszego filmu dokumentalnego, poświęconego dzieciom chorym na białaczkę. Historie małych pacjentów, ich rodziców i lekarzy, opowiedzianych w „Uno entre cien mil” (tłum. Jeden spośród stu tysięcy), mają uświadamiać o chorobie, na którą zapada blisko 300 dzieci rocznie w samej Hiszpanii. Praca nad filmem jest rezultatem współpracy aktorki z fundacją Uno entre cien mil wspierającą badania nad lekiem na białaczkę dziecięcą. W pierwszej publikacji Cruz przedstawia jednego z bohaterów filmu, 8-letniego Lucasa. Chłopiec jest jednym spośród stu tysięcy chorych, któremu udało się wygrać z rakiem. „Czuję się uprzywilejowana możliwością wysłuchania jego historii” – możemy przeczytać w opisie załączonym tuż pod krótkim wideo (do zobaczenia poniżej). Warto dodać, że w tym roku dla zdobywczyni Oscara to już drugi projekt traktujący o chorobie nowotworowej. We wrześniu do hiszpańskich kin wszedł film „Ma ma”, w reżyserii Julia Medema, w którym Cruz zagrała ciężarną kobietę, żonę i matkę, u której zostaje zdiagnozowany rak. Film będzie miał swoją premierę w Polsce 4 grudnia. W Polsce dwie osoby w ciągu godziny dowiadują się, że mają białaczkę. Często choroba jest wykrywana podczas rutynowych badań, ponieważ nie pojawiają się żadne typowe objawy. W takiej sytuacji badanie krwi może uratować życie, ponieważ szybkie wdrożenie leczenia zwiększa szansę na powrót do zdrowia. Czym charakteryzuje się nowotwór krwi i jakie są jego rodzaje? Jakie są przyczyny i objawy białaczki? Czym objawia się leukemia u dzieci? Jak wygląda rozpoznanie i leczenie tej choroby? spis treści 1. Co to jest białaczka? 2. Rodzaje białaczki 3. Przyczyny rozrostu białaczkowego 4. Objawy białaczki Objawy ostrej białaczki szpikowej Objawy przewlekłej białaczki szpikowej Objawy ostrej białaczki limfoblastycznej Objawy przewlekłej białaczki limfatycznej Objawy przewlekłej białaczki limfoblastycznej Objawy przewlekłej białaczki eozynofilowej Objawy przewlekłej białaczki neutrofilowej Objawy przewlekłej białaczki mielomonocytowej Objawy białaczki u dzieci 5. Badania diagnostyczne w białaczce 6. Leczenie białaczki rozwiń 1. Co to jest białaczka? Białaczka, czyli leukemia, to choroba nowotworowa układu krwiotwórczego, czyli nowotwór krwi. Po raz pierwszy została opisana w 1845 roku. Polega na tym, że leukocyty nie spełniają swoich zadań i namnażają się w zbyt szybkim tempie. Zobacz film: "Białaczka" U osoby zdrowej w szpiku kostnym tworzą się czerwone i białe krwinki oraz płytki krwi. U chorych na białaczkę produkowane są niedojrzałe komórki (blasty), które uniemożliwiają rozwój zdrowych krwinek. Po zapełnieniu szpiku kostnego blasty przenoszą się do krwi i atakują inne narządy, na przykład węzły chłonne, wątrobę, nerki czy śledzionę. Białaczki można podzielić na ostre, o gwałtownym przebiegu, które nieleczone prowadzą do śmierci w stosunkowo szybkim czasie oraz leukemie przewlekłe, które rozwijają się wolniej i nawet przy braku leczenia chory może przeżyć kilka lat. Do zgonu prowadzi dopiero przełom blastyczny. Choroba ma też wiele podtypów, od których zależy metoda leczenia i rokowania. Białaczka częściej pojawia się u mężczyzn niż u kobiet. Szacuje się, że w wieku od 30 do 35 lat choruje jedna osoba na 100 000. Natomiast po 65. roku życia rozpoznaje się 10 przypadków na 100 000. Zobacz także: 2. Rodzaje białaczki Przede wszystkim białaczki dzieli się na ostre i przewlekłe, ze względu na rozwój choroby. Do pierwszych z nich należy: ostra białaczka niezróżnicowana (M0) ostra białaczka szpikowa AML (nielimfoblastyczna), ostra białaczka limfoblastyczna ALL. Typy choroby o gwałtownym przebiegu to: ostra białaczka mieloblastyczna bez cech dojrzewania (M1), ostra białaczka mieloblastyczna z cechami dojrzewania (M2), ostra białaczka promielocytowa (M3), ostra białaczka mielomonocytowa (M4), ostra białaczka monocytowa niezróżnicowana (M5a), ostra białaczka monocytowa zróżnicowana (M5b), ostra erytroleukemia (M6), ostra białaczka megakariocytowa (M7). Natomiast ostre białaczki limfoblastyczne ALL (Acute Lymphoblastic Leukemia) dzielą się ze względu na: podział morfologiczny: podtyp L1 typ limfocytowy, podtyp L2 typ limfoblastyczny, podtyp L3 typ Burkitta. podział immunologiczny: null, pre-pre-B, common, pre-B, pre-T, tymocytowa, T-komórkowa. Rodzaje przewlekłych białaczek: przewlekła białaczka szpikowa CML (Chronic Myelogenous Leukemia), przewlekła białaczka limfatyczna CLL (Chronic Lymphocytic Leukemia), przewlekła białaczka mielomonocytowa CMML (Chronic Myelomonocytic Leukemia), przewlekła białaczka eozynofilowa, przewlekła białaczka neutrofilowa. Najczęściej u dorosłych rozpoznawana jest ostra białaczka szpikowa (AML). W wieku 30 lat choruje na nią 1 osoba na 100 000, natomiast po przekroczeniu 65. roku życia 1 na 10 000. Ostra białaczka limfoblastyczna ALL stanowi 10-20 proc. zachorowań dorosłych i większość przypadków u dzieci, między trzecim a siódmym rokiem życia. Wśród chorób przewlekłych najczęściej występuje białaczka szpikowa CML, jest to około 25 proc. zachorowań. Szacuje się, że zachorowalność wynosi 1,5 na 100 000 u osób w wieku 30-40 lat. 3. Przyczyny rozrostu białaczkowego Powody powstania rozrostu białaczkowego w organizmie są złożone i często niewyjaśnione. Leukemia pojawia się u osób w różnym wieku, bez względu na płeć i stan zdrowia. Czynniki, które mogą sprzyjać pojawieniu się białaczki, to: nieprawidłowa praca układu odpornościowego, predyspozycje genetyczne, infekcje wirusowe, czynniki fizyczne, biologiczne lub chemiczne (np. uszkodzenie szpiku przez promieniowanie jonizujące), leki cytostatyczne. Barierą ochronną przed białaczką jest system immunologiczny, który rozpoznaje nieprawidłowe komórki i je niszczy. Dopiero gdy nie działa prawidłowo, zmiany w krwinkach nie są wykrywane i zwalczane, a choroba swobodnie się rozwija. 4. Objawy białaczki Objawy białaczki są zależne od jej rodzaju i typu. Najczęściej można je uznać za symptomy wielu innych chorób, a nawet przewlekłego stresu i zmęczenia. Konieczne jest zrobienie kilku rodzajów badań, by potwierdzić lub wykluczyć nowotwór. Najlepiej regularnie wykonywać morfologię krwi, ponieważ w ten sposób można zauważyć pierwsze problemy zdrowotne. Objawy ostrej białaczki szpikowej Ten rodzaj choroby rozwija się bardzo gwałtowanie. Najczęściej pojawia się: osłabienie, gorączka, ból kości, ból stawów, ból głowy, zawroty głowy, bladość skóry, bladość błon śluzowych, duszność w trakcie wysiłku, afty, bolesne owrzodzenia, opryszczki, ciężkie anginy, ropnie w okolicy zębów, zapalenia płuc, krwotoki z nosa, krwawiące dziąsła, krwawienia z przewodu pokarmowego, krwawienia z pochwy. U niektórych osób pojawiają się także zaburzenia widzenia i świadomości, a nawet priapizm (bolesny wzwód penisa). Ponadto, blasty nowotworowe mogą atakować różne narządy i być przyczyną objawów, takich jak: powiększenie węzłów chłonnych, powiększenie wątroby, powiększenie śledziony, ból brzucha, krwiomocz, pogorszenie ostrości wzroku, zapalenie ucha, zaburzenia rytmu serca, problemy z oddychaniem. Komórki białaczki mogą być też przyczyną pojawienia się guzków i płaskich wykwitów na powierzchni skóry, a także przerostu dziąseł. Objawy przewlekłej białaczki szpikowej U 20-40 proc. osób ten rodzaj nowotworu krwi w początkowej fazie przebiega bezobjawowo. Po pewnym czasie pojawiają się symptomy, podobne do tych występujących w przypadku ostrej białaczki szpikowej, takie jak: utrata masy ciała, zwiększona temperatura ciała, nadmierna potliwość, osłabienie, ból głowy, zaburzenia świadomości, bolesny wzwód, ból kości, uczucie wypełnienia jamy brzusznej. Objawy ostrej białaczki limfoblastycznej Najczęściej występujące symptomy ostrej białaczki limfoblastycznej to: powiększenie węzłów chłonnych, powiększenie wątroby, powiększenie śledziony, ból brzucha, wrażenie ucisku w klatce piersiowej, duszności w klatce piersiowej, gorączka, nocne poty, osłabienie, spadek kondycji, siniaki na skórze pojawiające się bez powodu, blada skóra, bóle kostno-stawowe, pleśniawki w jamie ustnej. Objawy przewlekłej białaczki limfatycznej Białaczka limfatyczna jest bardzo często rozpoznawana na terenie Europy. U połowy chorych jest rozpoznawana przypadkowo, przed wystąpieniem jakichkolwiek objawów. Charakterystyczne symptomy to: spadek kondycji, mocne osłabienie, nocne poty, spadek masy ciała, powiększenie węzłów chłonnych, bolesność węzłów chłonnych. U niektórych pacjentów rozpoznawane jest powiększenie śledziony i wątroby, świąd skóry, wypryski, krwawe wybroczyny, grzybica lub półpasiec. Może wystąpić też Zespół Sjörgena, czyli obrzęk ślinianek i gruczołów łzowych. Objawy przewlekłej białaczki limfoblastycznej Ten rodzaj nowotworu może przez kilka lat nie wywoływać żadnych dolegliwości. Samopoczucie chorego pogarsza się dopiero w zaawansowanym stadium choroby. Najczęściej przewlekła białaczka limfoblastyczna jest rozpoznawana u osób powyżej 50. roku życia, a jej symptomy to: powiększenie węzłów chłonnych, osłabienie, gorączka, potliwość w nocy, gwałtowne chudnięcie, częste chorowanie. Objawy przewlekłej białaczki eozynofilowej Objawy pojawiają się stopniowo i nasilają się wraz z biegiem czasu, zazwyczaj pojawia się: gorączka, zmęczenie, brak apetytu, zmniejszenie wagi ciała, zaburzenia rytmu serca, duszności, suchy kaszel, ból brzucha, biegunka, zmiany zachowania, problemy z pamięcią i koncentracją, guzki pod skórą, pokrzywka, zaczerwienie skóry, świąd skóry, ból mięśni i stawów, problemy ze wzrokiem. Objawy przewlekłej białaczki neutrofilowej Ten rodzaj białaczki występuje stosunkowo rzadko, ale może pojawić się jednocześnie ze szpiczakiem mnogim. Charakterystyczne dolegliwości to: powiększenie wątroby, powiększenie śledzony, zapalenie stawu i zaczerwienienie tej okolicy, krwawienia. Objawy przewlekłej białaczki mielomonocytowej Białaczka mielomonocytowa jest rozpoznawana stosunkowo rzadko, jej objawy to: stan podgorączkowy, osłabienie, chudnięcie, bladość skóry i błon śluzowych, gorsza kondycja fizyczna, tachykardia, powiększenie narządów wewnętrznych, zmiany skórne, płyn wysiękowy w jamie otrzewnowej, opłucnowej lub jamie osierdzia. Objawy białaczki u dzieci Nowotwór krwi dotyka jedno na 15-25 tysięcy dzieci rocznie, najczęściej od trzeciego miesiąca do piątego roku życia. Leczenie białaczki przynosi pożądane rezultaty u ponad dwóch trzecich pacjentów. Dzieci w wieku 2-5 lat najczęściej chorują na ostrą białaczkę limfoblastyczną. Rzadziej spotykana jest przewlekła białaczka limfatyczna i szpikowa oraz ostra białaczka szpikowa. Po zauważeniu zmian w samopoczuciu dziecka należy zgłosić się na wizytę u lekarza. Objawy białaczki u dzieci to: bladość, silne osłabienie, senność, gorączka, krwawienia z nosa, brak chęci do wstawania i chodzenia, długotrwała infekcja, siniaki, krwawienia z dziąseł, powiększone węzły chłonne, ból głowy, wymioty. 5. Badania diagnostyczne w białaczce Ze względu na różnorodność objawów białaczki, wykrycie choroby wymaga wykonaniu kilku badań diagnostycznych, takich jak: morfologia krwi z rozmazem, oznaczenie liczby płytek krwi, badania koagulologiczne: APTT, INR, D-dimery i stężenie fibrynogenu, biopsja aspiracyjna szpiku, badania biomolekularne szpiku, badania cytogenetyczne szpiku, badania cytochemiczne i cytoenzymatyczne komórek blastycznych krwi obwodowej, immunofenotypizacja komórek blastycznych z krwi obwodowej lub szpiku, badanie USG jamy brzusznej, RTG klatki piersiowej, punkcja lędźwiowa. 6. Leczenie białaczki Zwalczanie białaczki zależy od rodzaju i typu choroby. Postępowanie diagnostyczno-lecznicze jest inne dla każdego pacjenta, ponieważ dostosowuje się je wieku i ogólnego stanu zdrowia. Leczenie dzieli się na trzy części. Pierwsza jest faza indukcji, która trwa 4-6 tygodni i polega na podawaniu największych dawek chemioterapii, czyli skojarzone leczenie cytostatyczne z wykorzystaniem środków o różnym mechanizmie działania. Najczęściej stosowane są leki alkilujące, preparaty pochodzenia roślinnego, antymetabolity, antybiotyki antracyklinowe, pochodne podofilotoksyny, asparaginazę, hydroksykarbamid czy glikokortykoidy. Celem pierwszego etapu jest zmniejszenie ilości komórek białaczkowych do około 109. Wówczas ustępują objawy nowotworu oraz zmniejszają się zmiany narządowe. Ten stan nazywany jest całkowitą remisją hematologiczną. Następnym etapem jest konsolidacja remisji, która ma na celu redukcję komórek nowotworowych do około 106. Chory przez 3-6 miesięcy przyjmuje zmniejszone ilości cytostatyków (Ara-C, metotreksat) oraz metotreksat, który zabezpiecza ośrodkowy układ nerwowy przed białaczką. Trzecia faza, czyli leczenie pokonsolidacyjne trwa zazwyczaj dwa lata i prowadzi do całkowitego wyleczenia. Co 4-6 tygodni podawana jest mniej agresywna chemioterapia i cytostatyki, co zapobiega powstaniu krzyżowej odporności. Etap ten, tak samo jak poprzednie zmniejsza liczbę komórek białaczkowych, ale utrzymuje również prawidłową regulację immunologiczną. Dawki leków są dopasowywane do rodzaju i podtypu białaczki oraz obecnego stanu zdrowia. Bardzo ważne jest zapobieganie zakażeniom, walka z anemią oraz zaburzeniami metabolicznymi, a także wsparcie psychologiczne. Leczenie białaczek wiąże się z wysokim ryzykiem wystąpienia powikłań. Najczęstszym z nich jest tzw. zespół rozpadu guza, który może prowadzić do gwałtownych zakażeń oraz krwotoków. Możliwe jest również zniszczenie szpiku kostnego, co w konsekwencji prowadzi do przeszczepu. Leki doprowadzają też do znaczącego osłabienia odporności, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób zakaźnych. Według Fundacji Przeciwko Leukemii prawdopodobieństwo całkowitego wyleczenia białaczki, czyli przeżycia 5 lat, wynosi 42 proc. W ciągu ostatnich kilku lat zmniejszył się też odsetek występowania wznowy choroby. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Mam na imię Katarzyna, jestem mamą dziewczynki chorującej na ostrą białaczkę limfoblastyczną. Brzmi strasznie, prawda? Białaczka=rak=śmierć. Każdy, kto usłyszy słowo rak, nowotwór, onkologia – ma ciarki na plecach. To nic dziwnego, to naturalne. Wszyscy boimy się chorób nowotworowych. Chciałabym jednak przekazać, że z nowotworem da się żyć, że to nie koniec świata. Wcześnie wykryty jest uleczalny! Oto nasza historia. Na początek chciałabym opowiedzieć jak to wszystko się zaczęło. Nasze uporządkowane życie zawaliło się w ciągu kilku godzin. Oczywiście, to nie tak, że Agatka zachorowała w ciągu jednego dnia. Objawy raka pojawiły się kilka tygodni wcześniej, zauważyłam że córeczka jest blada, ma sińce pod oczami i gorszy apetyt. Początkowo sądziłam, iż to wina przesilenia wiosennego. Wiadomo, zimą dzieci mało czasu spędzają na świeżym powietrzu, nie jedzą tylu warzyw i owoców co latem. Jednak ten stan nie dawał mi spokoju, udałyśmy się do pediatry, który po zbadaniu oświadczył, że nic złego się nie dzieje. Trochę spokojniejsza wróciłam do domu, jednak ciągle czułam pewien niepokój. Po kilku dniach Agatka zagorączkowała i zaczęła się skarżyć na ból nóżek. Wtedy wystraszyłam się nie na żarty. Znów odwiedziłyśmy lekarza, który uparcie twierdził, że z córką wszystko jest w porządku. Najbardziej przerażała mnie jej bladość. Poprosiłam o skierowanie na morfologię, byłam przekonana, że córka cierpi na anemię. Jeszcze tego samego dnia pojechałyśmy do laboratorium, następnego dnia odebrałam wyniki, które znacznie odbiegały od normy. Sądziłam że córka złapała wirusa ospy, który szalał w przedszkolu. Z wynikami wróciłam do pediatry. Wyniki przeraziły nasza Panią doktor. Natychmiast kazała powtórzyć badania. Kolejne badania były jeszcze gorsze. Wyniki spadały na łeb na szyję. Nikt nic nie mówił, jednak ja wiedziałam że jest żle, bardzo żle. Pani w laboratorium natychmiast kazała nam jechać do szpitala, gdzie nie pozostawiono mam złudzeń. Lekarz podejrzewał białaczkę. Był 8 marca – dzień kobiet, ale zamiast kwiatów czy czekoladek dostałam cios w serce, dosłownie. Spodziewałam się wszystkiego, ale nie nowotworu. Mimo, iż nie była to ostateczna diagnoza, słowa doktora nas sparaliżowały. Lekarz powiedział, że natychmiast musimy jechać do specjalistycznego szpitala, ponieważ w naszej Częstochowie nie ma odpowiedniego miejsca, gdzie można córkę leczyć. Jeszcze tego samego dnia trafiłyśmy na długich siedem miesięcy do Zabrza. Jak widać zachorować może każdy, niezależnie od wieku. W jednej chwili życie może rozsypać się jak domek z kart. Stąd mój apel – badajcie się, a szczególnie badajcie dzieci. Wy, jako rodzice najlepiej znacie swoje dziecko! Widzicie, kiedy coś jest nie tak. Kiedy pociecha skarży się kilka dni, że coś ją boli, nie bagatelizujcie. Nowotwory są bardzo podstępne, wiele lat nie dają żadnych objawów by potem uderzyć z podwójną siłą. Oczywiście, niepokojące objawy to nie od razu rak. Zazwyczaj są to łagodne zmian. Jednak warto być czujnym- nowotwór wcześnie wykryty jest uleczalny, to nie wyrok śmierci! NIEPOKOJĄCE OBJAWY MOGĄCE SUGEROWAĆ CHOROBĘ NOWOTWOROWĄ U DZIECKA: Bladość, sińce, wybroczyny, bóle kończyn, krwawienie z nosa, brak apetytu – BIAŁACZKA Bóle głowy, poranne wymioty, zmiany zachowania, utrudnione połykanie, zaburzenia równowagi, nagle pojawiający się kręcz szyi (przymusowe ustawienie głowy) – GUZY MÓZGU Powiększenie obwodu brzucha, problemy z oddawaniem moczu i stolca, bóle brzucha, nawracające zakażenia układu moczowego, krwiomocz, wymioty, asymetria powłok jamy brzusznej i/lub obecność guza wyczuwalnego przez powłoki skórne, np. podczas kąpieli lub ubierania dziecka – GUZY JAMY BRZUSZNEJ Utrzymujący się ból i obrzęk kończyn, utykanie – GUZY KOŚCI Biały odblask ze źrenicy (widoczny również na zdjęciach), zez, wytrzeszcz gałki ocznej, zaburzenia widzenia, utrzymujące się zaczerwienienie powiek i gałki ocznej – GUZ GAŁKI OCZNEJ Niebolesne powiększenie jądra, upławy, obecność groniastych tworów w obrębie pochwy – GUZY NARZĄDÓW MOCZOWO-PŁCIOWYCH INNE NIEPOKOJĄCE OBJAWY: zmęczenie, apatia, powiększenie węzłów chłonnych, niewyjaśnione: duszność, przewlekły kaszel, chrypka i gorączki, nie leczące się infekcje, utrata lub zahamowanie przyrostu masy ciała, ból przewlekły, surowiczo-krwisty wyciek z ucha, nosa (zwłaszcza jednostronny), zniekształcenie szyi, twarzy, tułowia, kończyn, jakikolwiek guzek. Zazwyczaj występuje równocześnie kilka objawów. Wiele symptomów stwierdzanych w początkowym okresie rozwoju nowotworów występuje znacznie częściej w różnych chorobach nienowotworowych. Nowotwory u dzieci rosną bardzo szybko! Drodzy Rodzice – jeśli u Waszego dziecka stwierdzicie jakiekolwiek niepokojące objawy, to niezwłocznie zgłoście się z nim do pediatry lub lekarza rodzinnego! (więcej na Jeśli po badaniach okaże się, że niestety dziecko jest chore, musisz podjąć walkę o zdrowie i życie. Oczywiście to nie jest łatwe. Nikt nie jest przygotowany na taką diagnozę, nikt nie przyjmuje takich wiadomości z pokorą. Masz prawo do buntu, rozpaczy, złości. Nie hamuj uczuć, płacz. Płacz jest najlepszy, aby rozładować emocje. Jednak pamiętaj, nigdy nie płacz przy dziecku. Na oddziale, gdzie leczyła się Agatka była taka niepisana zasada, aby nie płakać przy dziecku. Płaczemy w nocy, w dzień się uśmiechamy. Ono musi wiedzieć, że ma w Tobie oparcie. Dziecko nie wie, co to nowotwór, dla niego to po prostu choroba, jak każda inna. Staraj mu się wytłumaczyć prostym językiem, że jest bardzo chore i będzie musiało brać leki dłużej niż zawsze. ZOBACZ: POTENCJALNE OBJAWY RAKA U DZIECKA – LISTA „DLACZEGO WŁAŚNIE MY?!” Każdy z rodziców chorego dziecka z pewnością zadaje sobie pytanie – dlaczego MY? Ile razy zadawałeś sobie to pytanie będąc na oddziale? Sto razy, dwieście razy, tysiąc… To naturalne. Ja nieustannie zadawałam sobie to pytanie. No właśnie… dlaczego MY!? Ja przez pierwsze kilka tygodni leczenia zastanawiałam się nad tym bez przerwy. Analizowałam co zrobiłam albo raczej czego zaniechałam że teraz tu jesteśmy. Dlaczego choroba brutalnie wyrwała nas z naszego spokojnego życia. Dlaczego właśnie nas? Wiele razy z innymi rodzicami zastanawialiśmy się co mamy wspólnego, że teraz tu jesteśmy. Oczywiście dochodziliśmy do absurdów, ponieważ nie ma odpowiedzi na to pytanie. Szkoda marnować energii nad zastanawianiem się nad czymś, czego nie można zmienić. Teraz już wiem. Zachorować może każdy. Bez względu na wiek, pochodzenie, status społeczny. Radzę spojrzeć na sytuację od drugiej strony. Postaraj się znaleźć choć jeden mały pozytyw całej sytuacji. Nawet w najgorszej chorobie i nieszczęściu szukaj światełka w tunelu. To trzyma „przy życiu” i jest motorem napędowym. Na mnie bardzo pozytywnie wpływały wyleczone dzieci. Kiedy poznawałam nastolatki, które kilkanaście lat temu leczyły się a teraz są zdrowe, mądre i szczęśliwe. Przeszły bardzo długą, trudną drogę, ale teraz są ZDROWE. Uwielbiałam z nimi rozmawiać. Dostawałam wówczas skrzydeł. Skoro oni mogli to my również. Czasami były to bardzo trudne przypadki i udało się. Nam też się uda! Pozytywny był również fakt, że poznałam wielu fantastycznych ludzi, których w normalnych okolicznościach nigdy bym nie spotkała. Poznałam wielu fantastycznych rodziców, którzy dodawali mi siły do walki z chorobą. Wielu z nich było bardzo zdeterminowanych, gotowych do wielu poświęceń aby osiągnąć cel – zdrowie dziecka. Ich wola walki nie raz stawiała mnie do pionu kiedy miałam gorsze momenty. Często dzieci uczyły dorosłych aby się nie poddawać, że to nic takiego. Pewnego razu przyjaciółka Agatki stwierdziła, iż bardzo się cieszy że zachorowała, bo inaczej nie poznałaby Agatki. Dzieci mają taki cudownie prosty sposób myślenia. Wszystkie te „pozytywne” osoby wpływały na moje podejście do choroby, do leczenia. Dzięki nim było trochę łatwiej. CMRF Crumlin, CC licence, POBYT W SZPITALU – PRZYDATNE ZASADY Szpital to bardzo specyficzne miejsce. Nikt nie chce dobrowolnie tam przebywać. Ja przez całe życie omijałam te instytucje szerokim łukiem. Nigdy nie przypuszczałam, iż będę zmuszona tyle miesięcy spędzić w szpitalu. Jednak skoro już musisz tam przebywać, postaraj się jak najszybciej to zaakceptować. Spróbuj przystosować się do nowej rzeczywistości. Wiem, że jest to bardzo trudne, jednak im szybciej się z tym pogodzisz tym łatwiej Ci będzie. Staraj się nie myśleć o swoim życiu „ przed szpitalem”. Skup się na „tu i teraz”. Rzeczywistości nie zmienisz, więc nie dołuj się dodatkowo. Myśl pozytywnie, to połowa sukcesu. Ciesz się z każdej dobrej wiadomości, z każdego kolejnego dnia, który przybliża Twoje dziecko do zdrowia. Nie jestem psychologiem, nie uważam się również za eksperta, ale polecam zastosować się do kilku zasad, a pobyt w szpitalu z pewnością stanie się łatwiejszy. Kiedy pierwszy raz wjechałam na czwarte piętro zabrzańskiego szpitala ciarki przeszły mi po plecach. Gdy przed wejściem na oddział przeczytałam ” ODDZIAŁ HEMATOLOGII I ONKOLOGII DZIECIĘCEJ ” czułam, że to wszystko to tylko zły sen. Zaraz się obudzę i wszystko będzie „po staremu”. Hematologia to jeszcze pal sześć, ale onkologia – ta nazwa przeraża każdego. To tak jakby wkraczać do jaskini diabła, najgorszy oddział w szpitalu. Po przekroczeniu progu oddziału doznałam miłego zaskoczenia. Kolorowe ściany, biblioteczka dla dzieci, sala zabaw. Nie tego się spodziewałam. Myślałam, że będzie szaro, smutno i w każdym kącie będzie czaiła się śmierć. Pierwsze wrażenie bardzo dobre, ale to nie zmienia faktu, że dzieci tu walczą o zdrowie i życie i ta walka jest bardzo trudna i długa. Dla całej rodziny. Gdy choruje dziecko, choruje cała rodzina. Jak to przetrwa?. Na pewno zadawałeś/aś sobie pytanie – jak ja to wszystko przeżyję ? Przeżyjesz – bo nie masz innego wyjścia. Pamiętaj tylko o paru ważnych zasadach, a zapewniam Cię, że dasz radę! Nawet nie zdajesz sobie sprawy jaka jesteś silna ( piszę w rodzaju żeńskim, gdyż na początku to głównie mama jest z dzieckiem, niech żaden tata nie czuje się urażony). Tutaj trafiają tylko silne osoby. 1. Przyjmuj pomoc jeśli rodzina, znajomi, przyjaciele oferują Ci ją. Nie jesteś niezastąpiona. Nie jesteś też robotem. Nic się nie stanie jeśli kilka godzin z dzieckiem w szpitalu posiedzi babcia, koleżanka czy ciocia. Jedź do domu, weź prysznic ( wiadomo jak to jest z łazienkami w szpitalach ), prześpij się trochę ( w szpitalu nie zawsze jest taka możliwość), spędź czas z drugim dzieckiem, jeśli masz więcej dzieci. Poza tym rodzina z pewnością będzie chciała pomóc, oni też chcą być użyteczni w takich ciężkich chwilach. Pozwól sobie pomóc. Może koleżanki będą gotować dla Was obiady, siostra robić pranie na bieżąco, przyjaciółka zajmie się drugim dzieckiem. Pozwól im na to. TY się nie rozdwoisz! Pół biedy, gdy mieszkasz blisko szpitala. Sytuacja komplikuje się mocno, gdy mieszkasz daleko. Co wtedy? Tak było w naszej sytuacji. Mieszkamy w Częstochowie, leczymy się w Zabrzu. Jak to wszystko ogarnąć? W naszej sytuacji było o tyle dobrze, że mąż pracuje w Zabrzu, więc codziennie rano przywoził nam obiadki. Codziennie wieczorem rozmawialiśmy przez skypa ( jeśli akurat internet działał w szpitalu ), a w weekendy zawsze do nas przyjeżdżali – starsza córka Paulina i mąż Artur. I jakoś to ciągnęliśmy. Nie było łatwo, ale przetrwaliśmy. 2. Walczycie wspólnie, Ty i dziecko. Walka z pewnością będzie ciężka. Walczycie z nowotworem, dziecko dostaje chemię, sterydy i inne paskudne lekarstwa dzięki którym ma być zdrowe. Możecie przegrać wiele bitew, często może być ciężko ale cel jest jeden – wygrać wojnę, wygrać zdrowie. Zawsze pamiętaj o celu. A celem jest zdrowie. 3. Dziecko dostaje mnóstwo leków, które zmieniają je zarówno psychicznie jak i fizycznie. Z miłego, grzecznego i uśmiechniętego malucha przeistacza się w nieznośnego złośliwca. Pamiętaj, to chwilowe. Kiedy leki zostaną odstawione wszystko wróci do normy. Dziecko zmieni się również fizycznie. Wypadną włoski, będzie spuchnięte (często woda zatrzymuje się w organizmie), ale to również chwilowe. Po leczeniu włoski odrosną i dziecko wróci „do normy „. 4. Pamiętaj aby nigdy nie okłamywać dziecka. Nawet maluch doskonale widzi, słyszy i rozumie więcej niż nam się wydaje. Jeśli o coś zapyta, zawsze staraj się mówić prawdę. Kiedy traficie do szpitala nie obiecuj, że zaraz wyjdziecie. Nie wiesz tego. Może się okazać że zagościcie tu na dłużej, na kilka tygodni, lub miesięcy. Lepiej powiedz „Kochanie, nie wiem ile tu będziemy. Pani doktor zrobi badania i wtedy zobaczymy czy możemy się leczyć w domu czy w szpitalu. Pamiętaj jednak, że będę przy Tobie, nie zostaniesz sam”. Dla dziecka najważniejsza jest mama (lub tata). To daje mu poczucie bezpieczeństwa. Jeśli będzie wiedziało, że nie zostanie samo to zmniejszy jego strach. Kiedy u nas choroba była już zdiagnozowana i Agatka pytała kiedy wrócimy, mówiłam „teraz za oknem jest śnieg, później przyjdzie wiosna, będzie ciepło i na drzewach pojawią się listki, potem będzie lato, będzie bardzo ciepło, ale nie pojedziemy nad morze, bo nie masz tyle sił żeby tak daleko pojechać. Następnie będzie jesień, liście staną się żółte i brązowe, zaczną spadać z drzew i wtedy może już wrócimy”. Agatce wystarczało takie wytłumaczenie. 5. Nie tłum emocji. Nic się nie stanie jak czasami będziesz płakać, nic tak nie oczyszcza jak łzy. Ale pamiętaj, nigdy nie płacz przy dziecku. Przy nim trzeba być „twardym”. 6. Nigdy nie porównuj stanu Twojego dziecka z innymi. To nie jest przeziębienie, to bardzo ciężka choroba, a co za tym idzie bardzo „ciężkie” leki. Każdy organizm reaguje inaczej. Nawet jeśli dziecko koleżanki uczuli się na większość leków, nie znaczy że u Was też tak będzie. Z Agatką leczyły się dzieci, które przeszły leczenie bez problemów. 7. Nie słuchaj „dobrych rad” osób nieżyczliwych (tak, mnie też trudno było w to uwierzyć, ale na takim oddziale również zdarzają się wredne osoby). Jeśli masz jakiekolwiek pytania, zawsze pytaj lekarza. Skarbnicą wiedzy są również życzliwe Ci osoby – rodzice innych dzieci (rodzice, którzy naprawdę chcą pomóc). Szczególnie Ci, którzy już są na oddziale jakiś czas. Oni już wiedzą jak ta machina działa i mogą dać Ci wiele cennych rad. To tylko kilka fundamentalnych rad, które pomogą Wam przejść przez leczenie. I pamiętaj, że „ważne są tylko te dni których jeszcze nie znamy”. Wszystko co było złe, jest nieistotne. Podnosimy się i idziemy dalej! PODSUMOWANIE Na koniec, chciałabym podsumować to o czym pisałam. Nowotwór wcale nie oznacza końca. To raczej początek, początek nowego życia. Dlatego cieszmy się życiem. Cieszmy się każdym dniem i każdą chwilą. Życie jest bezcennym darem. Nie marnujmy go. Jeśli jesteś w szpitalu, sytuacja nie jest najlepsza, a Twoje dziecko cierpi, pamiętaj NIE PODDAWAJ SIĘ ! Trzeba walczyć, bo jest o co. Chodzi o ŻYCIE. Ty wciąż masz szansę. Nawet na chwilę nie możesz zwątpić. Każdy z nas walcząc z nowotworem dziecka przeżywał wzloty i upadki. Czasami jesteś pełen wiary i nadziei, a za chwilę wpadasz w czarną otchłań. Kiedy dowiadujesz się o chorobie jesteś załamany. Myślisz stereotypowo. Nowotwór = Śmierć. Ale tak nie jest. Coraz więcej osób udaje się uratować. Ty też będziesz w tej grupie. Nie myśl inaczej. Już dawno udowodniono, iż w chorobie nowotworowej nie mniej ważne niż leki i zdrowe odżywianie jest pozytywne myślenie. Pomoże to zmniejszyć stres. Każdy organizm jest inny, każdy reaguje inaczej na leczenie. Twoje dziecko podczas chemii nie musi cierpieć z powodu uciążliwych skutków ubocznych. A nawet jeśli tak jest to tylko stan przejściowy. Następnego dnia powinno być lepiej. Wiem co mówię. Kiedy byłam pozytywnie nastawiona do leczenia wszystko jakoś się układało. Oczywiście, nie było idealnie, ale szłyśmy do przodu zgodnie z planem. Jednak kiedy już byłam bardzo zmęczona pobytem w szpitalu i coraz częściej nachodziły mnie czarne myśli, odbijało się to na leczeniu. Uczulenie na chemię, na leki, ostre zapalenie oskrzeli i wiele innych problemów z którymi trzeba było się zmierzyć. Oczywiście samo pozytywne myślenie nie wyleczy Twojego dziecka, ale bardzo pomaga przejść przez leczenie. Świetnym sposobem na oswojenie dziecka ze szpitalem, badaniami, kroplówkami i mnóstwem badań są bajki terapeutyczne dla dzieci chorych onkologicznych. Polecam je bardzo serdecznie. Pomogą małym pacjentom w zrozumieniu co się dzieje, dlaczego są w szpitalu, dlaczego mają tyle badań i muszą tu być. Mnóstwo takich bajek można znaleźć w Internecie lub kupić książeczkę. Polecam – u nas się sprawdziły. Mam nadzieję, że moje porady pomogą rodzicom w tej ciężkiej i długiej walce. Życzę wszystkim mnóstwo siły, pogody ducha i pozytywnego myślenia. DACIE RADĘ !!! Pozdrawiam Katarzyna Stankow ZOBACZ: CHOROBA NOWOTWOROWA U DZIECKA – JAK DOBRZE WSPIERAĆ ? FilmNow Is Good20121 godz. 43 min. {"id":"627415","linkUrl":"/film/Niech+b%C4%99dzie+teraz-2012-627415","alt":"Niech będzie teraz","imgUrl":" na białaczkę dziewczyna postanawia wykorzystać jak najpełniej ostatnie miesiące życia, które jej pozostały. Więcej Mniej {"tv":"/film/Niech+b%C4%99dzie+teraz-2012-627415/tv","cinema":"/film/Niech+b%C4%99dzie+teraz-2012-627415/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Tessa jest śmiertelnie chorą na białaczkę siedemnastolatką, postanawia przeżyć szybkie dorastanie w czasie, który jej pozostał. Tworzy listę z rzeczami do zrobienia, na której znajduję się utrata dziewictwa jak i spróbowanie narkotyków i z pomocą przyjaciół wciela ją w życie. Podczas gdy jej rodzina próbuje pogodzić się ze świadomością utraty, Tessa z determinacja odkrywa nieznane życie i doświadczenia. Obejmuje to również miłość, której nie planowała, do nowego sąsiada Films (współudział) / Blueprint Pictures / Goldcrest Pictures (współudział) / Więcej...W scenie w tunelu aerodynamicznym ostatnie ujęcie z Tessą widoczne jest w odbiciu lustrzanym. Świadczy o tym, odwrócony napis „airkix” na kasku Tessy. Zdjęcia do filmu kręcono w Brighton, Burnham Beeches, River Cuckmere i Londynie (Anglia, Wielka Brytania). Zasiadając do obejrzenia dzieła Ola Parkera, byłam pewna, że będzie to kolejna do bólu standardowa historia, w dodatku przesadzona, utrzymana w depresyjnym tonie, wręcz dołująca. Bardzo się myliłam. Już elektryzująca czołówka w rytmie muzyki Lany Del Rey daje nam nadzieje na to, że będzie to coś niebanalnego. Siedemnastoletnia Tessa (Dakota ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 84% Scena (na min przed końcem filmu), w której ojciec pęka i rozpacza, jest jedną z najbardziej emocjonalnych scen jaką widziałam w filmach ever. Tak wiem, wiem - wszystkie zarzuty to prawda. Że ckliwy, że temat oklepany, że łez wyciskacz i nic odkrywczego. A jednak trafił do mnie i podobał mi się i wycisnął ze mnie łzy. I co ja na to poradzę? Uważam, że historia opowiedziana jest w ciekawy sposób, nie jest wcale banalna - ... więcej Spodziewałam się czegoś lepszego więc może dlatego się zawiodłam.. Główna bohaterka delikatnie działała mi na nerwy.. gra aktorska również pozostawia wiele do życzenia. Filmu nie polecam. Uwaga Spoiler! Ten temat może zawierać treści zdradzające fabułę. Film pokazuje że każdy ma prawo do marzeń i do ich realizacji i nie jest ważne czy jest się chory czy zdrowym bo każdy jest człowiekiem i ma prawo do tego by być szczęśliwym. Film "My Sister's Keeper", czyli "Bez mojej zgody" miał swoją premierę w 2009 roku. To ekranizacja książki Jodi Picoult o tym samym tytule. Prawdziwy wyciskacz łez. Bohaterką jest Annie – zdrowa nastolatka, której chociaż nic nie dolega, wiele tygodni spędza w szpitalu. Dlaczego? Urodziła się, by pomóc swojej starszej siostrze. Została poczęta w sztuczny sposób. Właśnie dlatego jej tkanki są w pełni zgodne z tkankami chorej Kate, która ma białaczkę. Annie nie żyje dla siebie, a dla Kate. Teraz, mając 13 lat, podejmuje najważniejszą decyzję w jej życiu. Od niej wszystko zależy. Sprawdź również: Czy prywatna opieka medyczna zawsze jest lepsza? FilmThe Miracle of the Cards20011 godz. 29 min. {"id":"97987","linkUrl":"/film/Poczta+serc-2001-97987","alt":"Poczta serc","imgUrl":" U ośmioletniego Craiga lekarze zdiagnozowali raka mózgu. Nie ma szans na przeżycie. Matka chłopca nie mogą się z tym pogodzić postanawia jakoś pomóc synowi. Prosi ludzi,... więcejTen film nie ma jeszcze zarysu fabuły. {"tv":"/film/Poczta+serc-2001-97987/tv","cinema":"/film/Poczta+serc-2001-97987/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} U ośmioletniego Craiga lekarze zdiagnozowali raka mózgu. Nie ma szans na przeżycie. Matka chłopca nie mogą się z tym pogodzić postanawia jakoś pomóc synowi. Prosi ludzi, żeby wysyłali mu kartki z życzeniami. Ludzie nie są obojętni na jego cierpienie - otrzymuje ich miliony z całego świata. Ale czy to wystarczy?Film kręcono w Vancouver (Kanada). polega głównie na wspaniałej historii z życia wziętej, której pewnie żaden scenarzysta by nie wymyślił. Tylko Bóg mógł sprawić taki cud. To nie podlega wątpliwości. No i oczywiście niezapomniana kreacja młodziutkiego Thomas'a Sangster'a. Jest na prawdę świetny. Polecam filmik. Ma ktoś ten film po polsku lub angielsku? proszę pisać bo muszę go obejrzeć a nie wiem skąd go wziąć. Błagam was ludzie @ Temat na film fajny. Dzieciak śmiertelnie chory, miliony kartek, i cud. Ale film ledwo się ogląda. Najgorsza była chyba kobieta odgrywająca matkę. Zero uczucia, czy jakiegokolwiek zaangażowania. Jak dla mnie 2, max 3/10. Poszukuję filmu, który widziałam przed laty. Akcja toczy się wokół małego chłopca, który po udaniu się z mamą do apteki zostaje zdiagnozowany przez farmaceutę, który uważa, że chłopiec powinien udać się do lekarza. Niedługo potem chłopiec mdleje jedząc śniadanie. Po serii badań ... więcej Piekny film, wzruszajacy, plakalam pod koniec, ogladam go juz ktorys raz z kolei i zawsze mnie wzrusza, mam do niego ogromny sentyment :) Nie mowiac juz o swietnym Thomasie Sangsterze ,ktory zagral Craiga . A no i mam pytanie czy ten film jest oparty na prawdziwej historii z zycia ... więcej

filmy o chorych na białaczkę